Sprawozdanie z sympozjum pt. "Życie i Twórczość Profesora Wacława Dawidowicza"
prof. Jerzy Supernat
em. prof. UWr
W piątek 10 czerwca 2022 roku odbyło się na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego sympozjum poświęcone prof. Wacławowi Dawidowiczowi – pierwszemu kierownikowi Katedry Prawa Administracyjnego na tym Wydziale. Sympozjum odbyło się w przeddzień 25 rocznicy śmierci Profesora, a jego organizatorami byli profesorowie Tomasz Bąkowski i Mariusz Bogusz oraz ich katedry: Katedra Prawa Administracyjnego oraz Katedra Postępowania Administracyjnego i Sądowoadministracyjnego. Ideą sympozjum było „odnowienie pamięci”, które otwierający spotkanie prof. T. Bąkowski określił jako „wdzięczny dług do spłacenia”, a w którym prof. M. Bogusz wyeksponował „wartość, zapewniającą ciągłość w międzypokoleniowym przenoszeniu dorobku naukowego”.
Wystąpienia w trakcie spotkania przyniosły wyrazisty obraz prof. W. Dawidowicza: „człowieka renesansu w każdym wymiarze” i „wybitnej osobowości renesansu” (tak zwłaszcza prof. Eugeniusz Bojanowski i dr Krzysztof Żukowski z pierwszego pokolenia uczniów Profesora), uczonego, badacza, wykładowcy, autora prac naukowych i podręczników, wychowawcy i nauczyciela studentów, w tym – w trakcie proseminariów – publicznych wystąpień, umiejętności dyskutowania i odporności psychicznej, a w określeniu Dziekana Wydziału Prawa i Administracji prof. Wojciecha Zalewskiego, kierującego słowa podziękowania do organizatorów sympozjum: „Mistrza naszych mistrzów”.
Na płaszczyznach naukowej i dydaktycznej dominowały głosy, dotyczące następujących elementów dorobku prof. W. Dawidowicza: koncepcji prawa administracyjnego w ścisłym znaczeniu, prawa ustrojowego administracji publicznej („nie jest passé i będzie kontynuowana” – dr K. Żukowski), ewolucyjnego i precyzyjnego budowania pojęć nauki prawa administracyjnego, które powinny zachować aktualność pomimo zmiany przepisów, treści podręczników prawa administracyjnego (w konkretnym przypadku słynnych „psalmów Dawida”, czyli podręcznika Nauka prawa administracyjnego. Zarys wykładu. Tom 1 Zagadnienia podstawowe, Warszawa 1965; podręcznika „za trudnego dla studentów, ale wzorowego dla słuchaczy studiów doktoranckich”, co przynosi nowe rozumienie formuły 3 Z, już nie: „Zakuć, zdać, zapomnieć”, ale: „Zrozumieć, zapamiętać, zastosować” – prof. Mikołaj Święcki), książki Wstęp do nauk prawno-administracyjnych, Warszawa 1974 („książki niezwykłej, w której nie ma ani jednego zbędnego słowa” – prof. Jerzy Zajadło). Wskazując na toruńską aktywność prof. W. Dawidowicza, prof. Andrzej Szmyt zauważył, że można mówić nie tylko o Gdańskiej koncepcji prawa administracyjnego, ale także o poszerzonej koncepcji: Toruńsko-Gdańskiej. Przywołując z kolei przypadek nieuwzględnienia prośby prof. W. Dawidowicza o określone usytuowanie wykładu z prawa administracyjnego w grafiku zajęć dydaktycznych, prof. A. Szmyt cytował zdanie Profesora o „hierarchii” uniwersyteckiej, skierowane do osoby odpowiedzialnej za ułożenie harmonogramu wykładów, która dała pierwszeństwo oczekiwaniu młodszego pracownika nauki: „Jeżeli profesor prosi, to znaczy więcej niż doktor żąda”.
Wielokrotnie mówiono o bliskich kontaktach prof. W. Dawidowicza z ośrodkiem wrocławskim, a zwłaszcza z prof. Franciszkiem Longchamps, z którym łączyły Go szczególna serdeczna przyjaźń oraz zbieżność poglądów naukowych i poglądów na życie, a także o uczestnictwie Profesora we wrocławskich konferencjach naukowych organizowanych w ulubionych przez Niego „Krokusach” w Karpaczu. Notabene pamięć o licznych kontaktach prof. W. Dawidowicza z ośrodkiem wrocławskim jest nadal żywa w Instytucie Nauk Administracyjnych Uniwersytetu Wrocławskiego, czego dowodem uczestnictwo w sympozjum i okolicznościowej księdze trzech akademików z Wrocławia: profesorów Jerzego Korczaka, Piotra Lisowskiego i Jerzego Supernata.
Wyjątkowym składnikiem spuścizny pozostawionej przez prof. W. Dawidowicza jest przekład wielkiego dzieła Homera – Odyssei. Uczestnicy sympozjum otrzymali wspaniały dar w postaci trzeciego wydania Odyssei z roku 2022 z przedmową Tomasza Bąkowskiego i Mariusza Bogusza, opublikowanego 25 lat po ukazaniu się pierwszego wydania w roku 1997 – roku śmierci Profesora. Końcowym akcentem sympozjum była przejmująca recytacja fragmentu Odyssei „Zemsta Odyssa” przez aktora Teatru Wybrzeże w Gdańsku Jacka Labijaka. Kolejnymi darami były odnawiające pamięć i odnawiające naukę prawa administracyjnego publikacje: Wacław Dawidowicz – Pisma wybrane – Gdańska koncepcja prawa administracyjnego, wybór: T. Bąkowski, E. Bojanowski, wstęp: E. Bojanowski, K. Żukowski, Warszawa – Gdańsk 2022 oraz Idee Wacława Dawidowicza – Kierunki, inspiracje, krytyka – Gdańska koncepcja prawa administracyjnego, red. T. Bąkowski, M. Bogusz, Warszawa – Gdańsk 2022.
Po zamknięciu sympozjum jego uczestnicy mogli kontynuować wspomnienia o prof. W. Dawidowiczu – „badaczu prawa, ale też w równym stopniu humaniście i wreszcie, a może przede wszystkim, człowieku z krwi i kości” (fraza ze Słowa wstępnego T. Bąkowskiego i M. Bogusza do Idei Wacława Dawidowicza) w nieformalnej już atmosferze przy okolicznościom poczęstunku.
P.S. Po przeczytaniu powyższego sprawozdania prof. Marcin Miemiec z ośrodka wrocławskiego podzielił się z autorem wspomnieniem „przedzierania się” na studiach prawniczych we Wrocławiu przez teksty z Nauki prawa administracyjnego, zadawane studentom przez (wówczas) dra Jacka Langa, kończąc wspomnienie wzruszającymi słowami, de facto swoistym hołdem: „Profesor Wacław Dawidowicz pozostanie na zawsze w mojej pamięci jako mądry i sympatyczny człowiek”.
SŁOWO OD ORGANIZATORÓW SYMPOZJUM
Wyżej napisane, piękne słowa sprawozdania z Sympozjum poświęconego pamięci Profesora Wacława Dawidowicza, świetnie oddające zarówno treść, jak i ducha tego Sympozjum, są autorstwa Profesora Jerzego Supernata z tak bliskiego Profesorowi Dawidowiczowi Uniwersytetu Wrocławskiego. Pan Profesor Jerzy Supernat jest nie tylko znakomitym uczonym, ale również Niestrudzonym Kronikarzem spotkań polskich administratywistów i Strażnikiem Pamięci o ludziach naszego środowiska. Organizatorzy Sympozjum pragną złożyć serdeczne podziękowania Panu Profesorowi za to, że zechciał to nasze gdańskie spotkanie swoim świetnym piórem opisać.
Organizatorzy uznają jedynie za konieczne dodać (o czym Pan Profesor Jerzy Supernat przez wrodzoną skromność nie napisał), że niezwykle ważnym elementem Sympozjum było, ilustrowane zdjęciami, wystąpienie samego Pana Profesora J. Supernata, poświęcone wrocławskim wspomnieniom na temat Profesora W. Dawidowicza i Jego wrocławskim przyjaźniom. Czarno-białe fotografie i „żywe słowo” Profesora Jerzego Supernata przywróciły postacie Wielkich Uczonych z przeszłości. Dzięki wystąpieniu Profesora zobaczyliśmy – jak w wierszu Zbigniewa Herberta – miejsce, ponad którym „wciąż drży powietrze po tamtych głosach”.
